Η ΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΑΝΤΑΡΤ

Σοφία Ντούρου
Η ΝΑΣ στέκεται στο πλευρό του σωματείου και των εργαζομένων της Ideal Stadard για το δικαίωμα στη δουλειά και τη ζωή. Οι πολιτικές επιλογές στη χώρα μας και το βιώνουν αυτό καθημερινά οι εργαζόμενοι, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγούν σε αδιέξοδα το λαό την ίδια στιγμή που στηρίζουν το μεγάλο κεφάλαιο να αυξάνει προκλητικά την κερδοφορία του.
Είναι τουλάχιστον υποκρισία από τα στελέχη της Ν.Δ. , του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτές (νυν και πρώην), εκλεγμένους στην Τ.Α. ή τα συνδικαλιστικά όργανα στο νομό της Εύβοιας, να εκφράσουν τη διαφωνία τους στο κλείσιμο του εργοστασίου, να συμπαρασταθούν στους εργαζόμενους. Τα κόμματά τους εδώ και 15 χρόνια είχαν συνυπογράψει τη θανατική καταδίκη χιλιάδων εργαζομένων, με την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων που προέβλεπε η συνθήκη του Μάαστριχτ. Η επιχείρηση της Ideal Stadar δεν κλείνει το εργοστάσιο γιατί έπεσε έξω αλλά γιατί αποβλέπει σε μεγαλύτερη κερδοφορία , που θα την έχει με τα χαμηλότερα μεροκάματα που υπάρχουν σε άλλες χώρες , ή και στην πατρίδα μας αν βάλει μετά από ένα χρόνο , στο ίδιο εργοστάσιο εργολάβους στην παραγωγική διαδικασία. Η συνταγή αυτή είναι δοκιμασμένη . Η ανθρώπινη εργασία , αυτή που παράγει τον πλούτο για τον επιχειρηματία σημαίνει μόνο «κόστος». Οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, με τη συμβολή και του ΣΥΝ, φρόντισαν να του δώσουν κάθε «νόμιμο» δικαίωμα να πετάξει στο δρόμο πάνω από 200 οικογένειες και να ψάξει αλλού για πιο «φτηνό» εργατικό δυναμικό.
Αυτές οι δυνάμεις, τόσα χρόνια τώρα βλέπουν μια σειρά επιχειρήσεις να κλείνουν στο νομό, να απολύουν, να εντατικοποιούν τη δουλειά, να υπογράφονται συλλογικές συμβάσεις ντροπής του 1 ευρώ, τα λαϊκά στρώματα να υποφέρουν από την ανεργία, τη φτώχεια, την ακρίβεια, την ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών και συνεχίζουν να υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια, τους νόμους της αγοράς, την ανταγωνιστικότητα. Συνεχίζουν να προωθούν τα «οράματα» της Ε.Ε. και της ΟΝΕ και να θεωρούν «ανάπτυξή» ό, τι προκαλεί το ενδιαφέρον των επιχειρηματιών, των πολυεθνικών. Αναφέρονται συχνά στα προβλήματα της Εύβοιας, κάνουν και ερωτήσεις…Δεν αναφέρουν όμως ούτε τις αιτίες, ούτε τις ευθύνες των κομμάτων τους ούτε και τη δική τους στάση. «Να σε κάψω Γιάννη μου, να σ’ αλείψω λάδι»!!!
Καλούμε τους εργαζόμενους της Ideal Stadard για άλλη μια φορά να δώσουν τη μάχη. Γνωρίζουν ότι μόνο η ταξική πάλη κόντρα στο συμβιβασμό και τη συναίνεση είναι αυτή που μπορεί να δώσει λύση. Είναι ο μόνος δρόμος που αναδείχνει την κοινωνική αξία της εργασίας, που αναγνωρίζει ότι τον πλούτο τον παράγει η εργατική τάξη με τον ιδρώτα και το αίμα της και αυτός ο πλούτος της ανήκει. Είναι η τάξη που μπορεί, όταν πιστέψει στη δύναμή της να επιβάλει το δίκιο, τη λαϊκή εξουσία που θα έχει στο κέντρο τον άνθρωπο και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του.