ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΙΝΟΣ ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΕΡΩΤΗΣΗΣ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης είναι η ρίζα του κακού
Τις πολιτικές αιτίες του προβλήματος και τις προτάσεις διεξόδου του ΚΚΕ, που μπορούν και πρέπει να γίνουν υπόθεση της εργατικής πάλης, ανέδειξε στην συζήτηση με εισήγησή του ο Γιώργος Μαρίνος

Η πάλη των εργαζομένων ενάντια στις πολιτικές εντατικοποίησης της εργασίας, άρα και της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, καθώς και οι αγώνες ενάντια στις πολιτικές της ΕΕ και των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, μπορεί να είναι η απάντηση - τιμωρία στα εγκλήματα που καθημερινά διαπράττονται στους χώρους εργασίας και τα οποία το κεφάλαιο και τα κόμματά του αποκαλούν «εργατικά ατυχήματα». Την πραγματικότητα αυτή κατέδειξε χτες η ΚΟ του ΚΚΕ, με τη σχετική Επερώτησή της που συζητήθηκε στη Βουλή.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ ανέδειξε τόσο το μέγεθος του προβλήματος, όσο και τις εγκληματικές συνειδητές ελλείψεις στην Υγιεινή και Ασφάλεια της εργασίας, στους ελέγχους και τις συνθήκες δουλειάς
Η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης είναι η ρίζα του κακού, τόνισε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Μαρίνος. Ανέδειξε τις τεράστιες πολιτικές ευθύνες της ΕΕ, αλλά και των κυβερνήσεων του «ευρωμονόδρομου», καταθέτοντας παράλληλα τις προτάσεις του ΚΚΕ.
Ο Γ. Μαρίνος κατέθεσε με την εισήγησή του συγκεκριμένα στοιχεία. Οπως είπε, «από τις αρχές του 2000 μέχρι τον Απρίλη του 2008 δηλώθηκαν στο Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας, το ΣΕΠΕ, 1.125 θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα. Λέμε "δηλώθηκαν", γιατί σημειώνονται και άλλα θανατηφόρα ατυχήματα που δεν καταγράφονται. Το 2005 δηλώθηκαν στο ΙΚΑ 13.755 ατυχήματα και την ίδια περίοδο δηλώθηκαν στο υπουργείο Απασχόλησης μόνο 6.044. Τα στοιχεία για την Ευρωπαϊκή Ενωση είναι επίσης συνταρακτικά. Νεκροί 167.000 εργαζόμενοι μέσα στο 2006 από εργατικά ατυχήματα και από επαγγελματικές ασθένειες, δηλαδή ένας νεκρός εργαζόμενος κάθε 3,5 λεπτά. Κάθε χρόνο 300.000 εργαζόμενοι αποκτούν μόνιμη αναπηρία».
Συνένοχα τα κόμματα του κεφαλαίου
Αναφερόμενος στο ρόλο της ΕΕ και των κυρίαρχων πολιτικών, ο Γ. Μαρίνος τόνισε ότι «η ΕΕ, οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου ανησυχούν για την έκταση του προβλήματος, αλλά αποκρύπτουν ή εξωραΐζουν την εργοδοτική ευθύνη. Ανησυχούν για την έκταση του προβλήματος, αλλά μετρούν το θάνατο, την αναπηρία και τις γενικότερες συνέπειες με κριτήριο το οικονομικό κόστος και την επίδραση στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Η ζωή, η υγεία και η ασφάλεια της εργατικής τάξης θυσιάζονται στο βωμό της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Θυσιάζονται με ευθύνη της πολιτικής και των πολιτικών δυνάμεων που υπηρετούν τα συμφέροντα και την κερδοφορία των επιχειρήσεων».
Ο βουλευτής του ΚΚΕ αναφέρθηκε στις τεράστιες ευθύνες των ελληνικών κυβερνήσεων. Οπως είπε, «στη χώρα μας, η ευθύνη καταλογίζεται στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, που γνωρίζουν την κατάσταση που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, αλλά η πολιτική τους έχει συγκεκριμένο ταξικό προσανατολισμό και με βάση αυτόν επιχειρούν να διαχειριστούν τα προβλήματα. Η νομοθεσία για την υγιεινή και ασφάλεια της εργασίας που είναι ανεπαρκέστατη, καταστρατηγείται από την εργοδοσία με ευθύνη των κυβερνήσεων και των αρμόδιων αρχών.
Το πρόβλημα οξύνεται από την ίδια την αντεργατική πολιτική, γιατί η αντεργατική πολιτική διαλύει το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας, προωθεί τις ελαστικές μορφές απασχόλησης, ευνοεί την εντατικοποίηση της δουλειάς, επιτρέπει την ύπαρξη χώρων εργασίας με επικίνδυνες και ανθυγιεινές εγκαταστάσεις. Στη Δυτική και στην Ανατολική Αττική, στο Σχηματάρι, στα Οινόφυτα, στη Θήβα στο σύνολο των βιομηχανικών ζωνών τα εργοστάσια, οι επιχειρήσεις είναι απροσπέλαστα γκέτο, όπου οργιάζει η εκμετάλλευση και η εργοδοτική τρομοκρατία».
Οι ιδιώτες ελέγχουν τον εαυτό τους!
Ο Γ. Μαρίνος έκανε ειδική αναφορά στο θέμα των ελέγχων, επισημαίνοντας ότι «οι κρατικές επιτροπές ελέγχου δεν έχουν σχέση με τις ανάγκες των εργαζομένων, δεν έχουν προσανατολισμό την έγκαιρη παρέμβαση, την πρόληψη. Η πολιτική που αντιμετωπίζει την εργατική τάξη σαν αναλώσιμο είδος και μετράει τη ζωή και την υγεία της με κριτήριο το κόστος των μέτρων προστασίας, καταγράφεται στον προσανατολισμό και τη στελέχωση του ΣΕΠΕ, στο οποίο το 25% των θέσεων εργασίας με τον παλιό οργανισμό παραμένουν κενές».
Μάλιστα, σχολίασε ιδιαίτερα τους ιδιώτες που δραστηριοποιούνται στο χώρο, λέγοντας πως «οι εξωτερικές υπηρεσίες πρόληψης και προστασίας, οι γνωστές ΕΞΥΠΠ, που διαθέτουν επί αμοιβή στις επιχειρήσεις Γιατρούς Εργασίας και Τεχνικούς Ασφαλείας είναι ιδιωτικές επιχειρήσεις, σύμβουλοι, μηχανισμός στήριξης της εργοδοσίας, μηχανισμός που έφτιαξε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και χρησιμοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ».
Οι εργαζόμενοι να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους
Στην πολιτική - ταξική ουσία του προβλήματος εστίασε κλείνοντας την ομιλία του ο Γ. Μαρίνος. Τόνισε ότι «η εργατική τάξη είναι παραγωγός του πλούτου κι έχει υποχρέωση να τον διεκδικήσει, να διεκδικήσει την εξουσία, να παλέψει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, γιατί αυτή είναι η βασική αιτία του κακού».
Παρουσιάζοντας τις συγκεκριμένες προτάσεις από την πλευρά του ΚΚΕ, είπε ότι «απαιτείται οργάνωση στους τόπους δουλειάς και ανάπτυξη του αγώνα για αποκλειστικά δημόσιο, δωρεάν σύστημα Υγείας, Κέντρα Υγείας συνδεδεμένα με όλους τους εργασιακούς χώρους ή δημιουργία παραρτήματος σε μεγάλους εργοστασιακούς εργασιακούς χώρους, ανάπτυξη όλων των υποδομών και μέσων που απαιτούνται για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, δημιουργία κρατικού Σώματος Γιατρών Εργασίας και Τεχνικών Ασφαλείας σε όλα τα επίπεδα, κατάργηση των ΕΞΥΠΠ και κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ' αυτόν τον κρίσιμο για τη ζωή των εργαζομένων τομέα.
Χρειάζονται ακόμα τακτικές ιατρικές εξετάσεις, συστηματική παρακολούθηση της υγείας των εργαζομένων, με ιδιαίτερη φροντίδα στις εγκύους και γενικότερα στις εργαζόμενες γυναίκες, απαγόρευση της παιδικής εργασίας, απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας των γυναικών στη βιομηχανία, ενώ για άλλα επαγγέλματα, παραδείγματος χάρη για τις νοσηλεύτριες, να απαγορευτεί η νυχτερινή εργασία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Επίσης, υποχρεωτικός έλεγχος της ασφάλειας των υποδομών και της υγιεινής. Για παράδειγμα: για τον εξαερισμό, τον κλιματισμό, το επίπεδο θορύβου των επιχειρήσεων».
Πάλη ενάντια στο 65ωρο
Στις αποφάσεις της ΕΕ για αύξηση του χρόνου εργασία αναφέρθηκε στη δευτερολογία του ο εισηγητής του ΚΚΕ. Οπως είπε «αυτός ο ιμπεριαλιστικός οργανισμός που στηρίζει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, που στηρίζει ο ΣΥΝ, πήρε απόφαση για αύξηση του χρόνου εργασίας στις 65 ώρες». Τόνισε ότι «η κυβέρνηση είναι συνένοχη», αφού «μαζί με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, στήριξαν, εφάρμοσαν, ενίσχυσαν στην πορεία τη λογική της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να αντιδράσουν άμεσα και αποφασιστικά, να συγκρουστούν με αυτήν την πολιτική και να απαιτήσουν τη μείωση του ημερήσιου, του εβδομαδιαίου και του μηνιάτικου χρόνου εργασίας».
. Εκ μέρους της κυβέρνησης - παραθέτοντας απλά νούμερα - η υφυπουργός Εργασίας Σ. Καλαντζάκου προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να ωραιοποιήσει την κατάσταση.






ΧΑΛΚΙΔΑ 17/6/08